We moeten koesteren, wat we hebben. Een prachtig natuurgebied is de Gilzewouwerbeek nu geworden. Lopend in noordoost Bavel. Aansluitend op de Groene long is een wandeling vanuit de kern van het dorp goed mogelijk.
Ik las in de krant nog maar eens dat uit onderzoek en rechtszaken op meerdere plaatsen in Nederland de bestrijdingsmiddelen een gevaar vormen voor onze gezondheid. Gronden naast woonwijken, scholen en natuurgebieden kunnen gemakkelijk worden besproeid met vele liters bestrijdingsmiddelen op enkele hectaren. De provincie Noord-Brabant stelt sinds kort voorwaarden aan het gebruik van bestrijdingsmiddel op gronden, die eigendom zijn van de provincie. Ook verbood ‘n rechter een teler de bestrijdingsmiddelen te gebruiken vanwege de reële kans op gezondheidsschade van omwonende. Daarnaast wees de rechter erop, dat niet uitgesloten kan worden dat de gebruikte bestrijdingsmethodes een onaanvaardbaar schadelijk effect kunnen hebben op mensen. De rechter haalde onderzoeken aan die een verband aantonen tussen bestrijdingsmiddelen en ziekte als Parkinsons, Alzheimer en ALS door bestrijdingsmiddelen.
Hierdoor werd het gebruik van bestrijdingsmiddelen verboden. Ik als leek, zie vaak oranje gekleurde akkers langs de Bolberg waar alle onkruid doodgespoten is en alle bodemdieren gedood worden. Met het besmetten van bodemwater en minerale dat uitspoelt in sloten en rivieren wordt het vergif verder in het water verspreid. Ik ben zelf erg bang voor alle soorten verontreiniging, ik hoop dat dit door milieudeskundige goed in de gaten wordt gehouden. De Brabantse natuur is de laatste decennia heel wat bijzondere diersoorten rijker geworden.
Om de boomkikker te redden zijn verschillende ondiepe poelen gemaakt waarin deze bijzondere amfibiesoort zich kan voortplanten. Op korte afstand daarvan bevindt zich braam struwelen waarin de kikker zich kan verschuilen en insecten kan vangen. Ook otters, wolven en wilde zwijnen zullen vast hier op en rond het natuurgebied wel eens langs komen.
De Wouwerbeek, het natuurgebied gebied in Bavel is ook ‘een succesverhaal’. Dit is vooral merkbaar op voorjaarsavonden. Dan laat de eerste boomkikker van zich horen, in zijn zoektocht naar een vrouwtje. Al snel doen ook de andere mannetjes mee en klinkt er een luidruchtig concert in dit prachtige beekdal, wat ik al meerdere keren heb beleefd.
Enkele jaren geleden was dit ondenkbaar in dit natuurgebied. De jaren negentig waren een dieptepunt voor deze soort, die nog maar op enkele plekken te vinden was. Ook de prachtige ijsvogel laat zich hier redelijk veel zien. Vaak als een blauwe schicht laag over het water. Deze vogel haalt al zijn voedsel uit het water, nergens anders. Het is toch heel fijn dat er verschillende jaargetijde zijn. De bladverkleuring is vaak mooier dan het nieuwe voorjaar met zijn nieuw groen. De graspaden zijn gemaaid, de rest is jonge wilg opschot en wordt geklepeld en in grote rollen afgevoerd. De bodem wordt erdoor verschraald, hoe armer de grond, hoe meer soorten er groeien.
Er wordt me vaak gevraagd “waarom de tobbes, stronken en wortel partijen toch langs het Kerkpadje?”. Mijn reactie: “Dood hout leeft, paddenstoelen groeien daarop, maar ook door heel veel insecten en boktorren wordt daarvan gegeten.
Vooral een schuilplaats voor heel veel zoogdieren. Dat zijn er vele o.a konijnen, egels, bunzing, vossen en hermelijn. Er komen bramen tussen de stobbes, speciaal voor de boomkikker. De uitbreiding van het territorium van de boomkikker”.
Heeft u vragen voor Ad? Stuur in naar: onsbavel@dorpsraadbavel.nl.
Comments