Het kapelleke

Wie van Ulvenhout naar Bavel fietst ziet rechts onderaan het viaduct in Bavel, een klein beetje verscholen, de Mariakapel van Bavel.

De kapel is opgericht in 1951 door het Brabantse studentengilde van O.L. Vrouw

Het was een geschenk aan pastoor P. Doens ter gelegenheid van het zilveren jubileum van het gilde. Het architectonisch ontwerp is van Vincent van Hezik.

Twee enorm mooie gebrand-schilderde ramen van de Limburgse Daniel Wildschut geven kleur aan de kapel. Links de Heilige Brigida, de patroonheilige van Bavel en rechts Sint Josef met Jezus.

Oorspronkelijk bevatte de kapel een houten Maria beeld van Frans Siemer. Dat beeld werd helaas in 1982 gestolen. In plaats daarvan kwam tijdelijk een gipsen Lourdesbeeld, maar dat werd later in 1999 weer ontvreemd. Het was volgens de kenners ook aan de kleine kant!!

Daarna is een nieuw beeld besteld bij pastoor-kunstenaar Omer Gielliet. Dit werd vervaardigd uit een stam van een tamme kastanje. Dit houtsnijwerk bevat symboliek zoals rozen (verwijzend naar de naam Roosberg) en een duif die de Heilige Geest symboliseert.

Het paneel van zo’n 120x60 cm werd in 2000 in de kapel geplaatst.

Veel Bavelse inwoners zullen denken: Ach dat kapelleke op de Roosbergseweg…… wat stelt dat nou voor?

Maar weet dat er dag en nacht kaarsen branden. Kaarsen die door velen worden aangestoken – om te bidden voor iemand, om steun te vragen of juist om dankbaarheid te tonen.

En wie zorgt er al jaren voor dat dit allemaal mogelijk blijft? COK van KUIJK!!

Sinds 2011 fietst Cok élke dag naar de kapel. Hij vult de kaarsen aan, leegt het offerblok en veegt af en toe de vloer en zorgt dat alles netjes blijft.

Zo simpel, zo trouw en zo bijzonder!

Wekelijks worden er zo’n 30-50 kaarsen aangestoken, groot en klein. Een teken dat dit kleine kapelletje nog altijd leeft in de harten van velen.

In de mei maand is er nóg een traditie: op alle maandagavonden komen mensen samen om een rozenhoedje te bidden. Een intiem moment van stilte en verbondenheid.

En als je Cok vraagt of hij daar elke dag ook een weesgegroetje bidt, verschijnt er een brede glimlach en zijn antwoord daarop:

“als ge er bent gewist…. Is dat ook al goed toch?!!”

Tot slot nog een welgemeend dank je wel voor Wim Nelemans, die de hele binnenzijde van de kapel een frisse nieuwe verflaag heeft gegeven.

Dankzij vrijwilligers als Cok en Wim blijft ons mooie kapelleke een plek van warmte en troost voor iedereen.